{"id":225190,"date":"2016-11-24T15:15:48","date_gmt":"2016-11-24T15:15:48","guid":{"rendered":"https:\/\/www.intergo.nl\/?p=225190"},"modified":"2021-02-05T14:51:46","modified_gmt":"2021-02-05T14:51:46","slug":"protocol-gevolgd-toch-een-calamiteit","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/www.intergo.nl\/sv\/protocol-gevolgd-toch-een-calamiteit\/","title":{"rendered":"Protocol gevolgd, toch een calamiteit"},"content":{"rendered":"

Overdrachten tussen zorgverleners en afdelingen komen veelvuldig voor in de gezondheidszorg. Cruciale pati\u00ebntinformatie wordt binnen ziekenhuizen veelvuldig overgedragen tussen zorgverleners en tussen afdelingen. Deze overdrachten van informatie zijn een belangrijke en kritische stap in het zorgproces. Volgens de Joint Commission zijn 80 % van ernstige medische fouten te herleiden tot fouten in de communicatie tijdens de overdracht. Om die reden zijn er allerlei oplossingen bedacht om de overdracht van informatie in goede banen te leiden, denk bijvoorbeeld aan protocollen, SBAR, checklists en symbolen.<\/p>\n

De voorgestelde oplossingen proberen menselijke tekortkomingen op te vangen (de mens is immers feilbaar) en hebben daarom een aantal gemeenschappelijke kenmerken. Zo fungeert het als herinnering waardoor zorgverleners niet alleen op geheugen hoeven te vertrouwen, zijn ze objectief en geven richting welke informatie overgedragen moeten worden, en kan er een gedeeld \u2018mentaal model\u2019 ontstaan onder teamleden over welke informatie belangrijk is.<\/p>\n

Maar leiden overdrachtsprotocollen nu ook echt tot kwalitatief betere zorg en minder fouten? Of introduceren ze wellicht nieuwe risico\u2019s? Over de eerste vraag kunnen we vrij kort over zijn; ja, overdrachtsprotocollen leiden tot betere zorg ten opzichte van de situatie zonder een vorm van overdrachtsprotocollen. Zo bleek uit een recentelijke meta-analyse dat;<\/p>\n